بازگشت
بسوی تحکیم وحدت و تعهدات آرمانی
عبدالوکیل کوچی عبدالوکیل کوچی

                من ترا میخواهم و تو دیگران      با تو هستم   با  امید ی   بیکران

ابتدا   و   انتها  ی   تو   منم      همگرا  و هم صد ای    تو   منم

با قرار اولینت  هرچه هست       باش،افغان راهمیشه یک گپ است

با آنکه کوشش بخاطر بدست آوردن وفاق همه گانی وآرمان های والای انسانی کاریست هدفمند و آرمانی ، ولی اگر چنین تلاش ها با ثبات وشفافیت توام باشد ، آنگاه راه بردی آن عاری از هرگونه تردد وتزلزل بوده وموضیع گیری متعهدان ومسئولان امور را استحکام بیشتر میبخشد، زیرا در جوامع  پر از تضاد ها وتناقضات ، برغم آنکه جلب رضایت همگانی  اگر هم بگونه ی ممکن باشد ، مقتضی سیاست روشن ، برخورد شفاف  وتصامیم جمعی است که عملکرد ونتایج آن عموما برای همه وخاصتا برای همفکران وهم اندیشان وضاحت داشته تا در پرده ابهام باقی نماند .چنانچه موقف روشن وشفاف در امر مبار ه وبرداشتن گام های مشترک و هدفمند ،جای را به شک وتردید باقی نمانده وهمسفران را در راه آرمان واحد بسیج ونیرومند تر میسازد .در غیر اینصورت مظاهر تکروی بر اصول وتصامیم دسته جمعی صدمه وارد نموده فضای صمیمانه ورفیقانه را مخدوش ومکدر ساخته و بجای اعتماد شک وتردید را بوجود می آورد .بنا بر آن هرگونه نقش خود محوری  با اصول جمعی همخوانی  ومطابقت نداشته ودر گذشته های جنبش وفعالیت های ح د خ ا نیز چنین شیوه ها مغایر اصول وسنن حزبی دانسته میشد . در حالیکه کار وتلاش بخاطر بسط وکسترش صفوف سازمانی ، واتحاد  ترقی خواهان ، جلب متحدین همسو وهمگرا، عناصر ملی  شخصیت های با اعتبار مستقل اعم از علما ، روحانیون وطنپرست  ومردمان مومن وپاکنهاد افغانستان در یک صف واحد بخاطر قطع جنگ وبرادر کشی وتآمین صلح وعدالت اجتماعی  در مطابقت به اسناد وفراخوان حزبی ، بمثابه وظیفه مشترک و مبرم حزبی می باشد . ولی به پندار اینجانب نبود شفافیت ها وکمبود ثبات فکری سوی تفاهمات وبخصوص برخورد دوگانه و مظاهر آن فضا وهوا ی کارارزشمند کمیسیون وحدت راکه پس از فرو پاشی ح د خ ا برای نخستین بار در شرایط  دشوار تاریخی مسیر موفقیت آمیزش را می پیماید کمرنگتر ساخته وبه اعتبار آن لطمه شدید وارد می نماید .و حزب را دچار آسیب میسازد. واضح است که وحدت بمثابه دستاورد عظیم تاریخی  برای حزب واحد وهمه نیرو های ترقی خواه وعدالت پسند سر آغاز صدای پیروزمندانه ایست که مژده پیروزی های بعدی را تداعی میکند .

با اخلاص واعتمادکامل بروند موفقیت آمیز وحدت ، با توجه به هنجار ها وناهنجار های سیاسی درون حزبی وجنبش ترقی خواهانه کشور باید گفت  که ما در کجای راه قرار داریم ؟

 آیا فاصله ای را که باید قبل از وحدت می پیمودیم ازین گردنه ها عبور کرده ایم ؟

 نظر به اصول قبول شده وموازین حزبی میباید بگوییم که بیشترین راه را پیموده ایم . ولی متئاسفانه  با توجه به اعلامیه اخیریکه از نام حزب متحد ملی افغانستان آنهم با جدا سازی نشرات واشارات سازمانی به نشر رسیده است    باید گفت که ما تاهنوز در آغازین کار قرار داریم  زیرا این اعلامیه  کاخ آرزو ها و آرمان های وحدت طلبانه ما را که حاصل تلاش های خستگی نا پذیر هزاران رفیق صفوف حزبی بود وبا خون دل اعمارگردیده بود آنرا از تهداب متزلزل میسازد .واز جانبی اعتبار واعتماد همگرایان وترقی خواهان همسو را نسبت به حزب واحد کمرنگ ساخته به وحدت حزبی صدمه بزرگی میرساند . چیزیکه انتظارش نمی رفت  . چیزی که دوستان را خفه ودشمنان را مسرور ساخت . کاری را که از مخالفان بر می آمد از داخل حزب زبانه کشید . در چنین شرایطی که افغانستان در سر دوراهی وچند راهی  نسبت به سرنوشت خود قرار دارد وامید برین بود که سایر ترقی خواهان وعدالت پسند کشور در یک صف واحد وسرتاسری قرار گرفته در حساس ترین شیبه های تاریخی وسر نوشت ساز، بحیث یک طرف بزرگ درقضایای افغانستان در داخل ویا در مجامع بین المللی مطرح باشندکه با این اعلامیه روند عملی آن رسالت تاریخی حزب واحد به خط قرمز روبرو میگردد .

در حالیکه ما در آستانهتدویر کنگره حزبی قرار خواهیم داشت ویگانه تحفه برای  کنگره از جانب دوستان همین زنگ خطری بود که تاریخ به پاسخ آن خواهد پرداخت . چنین برخورد های زیرکانه این نکته را به اثبات میرساند که با امضای سند وحدت وظایف ما خاتمه نیافته بلکه بار مسئولیت آن بشانه ها سنگینی میکند با آنکه ما تا هنوز در گذر گاه  وحدت قرار داریم  . وحدت مارا در سطح کشور به وظایف بزرک  مکلف میسازد که با نیروی آن به پیشگاه فرزندان ترقی خواه وعدالت پسند کشورومردم زحمت کش، مومن و پاکنهاد افغانستان بمثابه ناجیان وخدمت گذاران واقعی مردم مطرح خواهیم بود ومردم این امید ها وباور ها را در جبین وحدت خواهان با خط درشت نجات شان را از رنجهای بیکران خود  میخوانند . آنگاه من وما وهمه مردم خود را  صاحب افتخارات مشترک وتاریخی دانسته پاسداری ملت نجیب وهردم شهید افغانستان  را مشترکا بدوش خواهیم داشت. ازین رو میباید کار دیروزی را بدیروز سپرده وامروز را بر سر دیروز ضایع نساخته وبه آینده با خوشبینی وانسیاتیف قوی آماده شویم . با برخورد های دوگانه وداع گفته کار همه جانبه را بخاطر تحکیم وحدت حزبی وتدویر اصولی وهمه جانبه  کنگره حزبی متحدا به پیش خواهیم برد و لحظات سرنوشت ساز وحساس زندگی سیاسی  را فرو گذاشت نخواهیم کرد. وقت کشی لحضه ها ،روز ها وماه ها ، قرن ها جنبش را عقب می اندازد . بگذار معیار ها ، اصول وموازین حزبی ملاک قضاوت ها باشد . تاریخ نشان داده است که گریز از اکثریت گریز از اصول وموازین زنده سازمانی وحزبی است . گریز از اکثریت ، طفره رفتن وبهانه جویی روند مبارزه جمعی را کند خواهد ساخت ولی هرگز متوقفش نتوان ساخت . رفتن بسوی تحکیم وحدت حزبی وکنگره حزب واحد خواست قرین به اتفاق اعضا است واین خواست همگانی است  کسانیکه به خواست عمومی وهمگانی هما هنگی نداشته باشند خود از کاروان عقب خواهند ماند .

خوب بیاد دارم که یکسال واندی قبل از وحدت حزب ، رفیق ارجمندی را روی مسایل روابط داخلی وبعد خارجی وحدت پریسیدم . فی البدیهه گفت ( باز همان دم وهمان مصلحت ) بار دیگر درزمان دیگری درین رابطه طالب تفسیر وتوضیح گردیدم ،فرمودند که شرح مختصر نظریات وپیشنهادات وپاسخ های ارایه شده پیرامون آن را دو باره بخوانم ، با توجه به پاسخ این رفیق عزیز فهمیدم که حل مسایل دارد گردنه های موفقیت خود را می پیماید . بار ها  به خواندن اسناد وحدت که قبلا نگاره ونشر گردیده بود توصیه شدم و با خود گفتم که بس است ، به صداقت رفقا وایمان خود باور داشته باش .اما با گذشت زمان دیده شد که برغم موفقیت های وحدت حزب واحد ، پروسه وحدت نقاط  قابل توجهی را نیز باخود حمل میکند .که اگر چنین چیزی باشد با توجه بر وضعیت جاری در کشور جنبش را بیشتر از پیش آسیب پذیر میسازد. فکر میشود اگر سیستم  توضیحات از بالابه پایین  وگزارش دهی از پایین به بالا تا مین گردد ، آنگاه هیچ افتخاری بالا تر از آن نخواهد بود که با توجه به خرد جمعی  صفوف حزب واحد از قله های پیروزی عبور کرد .پا به پای  همسنگران وهمقطاران همیشگی خویش راه نیمه تمام را تا آخر پیمود ومسیر آینده را بسوی آرمان های بیکران باز گشایی نمود . وحدت نماد اعتبار ،اقتدار وافتخار کلیه ترقی خواهان دموکرات وعدالت پسند کشور است

که در پیشاپیش آنها حزب واحد قراردارد . زیرا حرکت جمعی پر جاذبه از آن است که دیگران را بسوی خود میکشاند وصفوف حزبی وجنبش را گسترش داده  وتقویت میکند .

بر همه گان معلوم است که با توجه بر وضعیت جاری در مملکت مکلفیت های تاریخی نیرو های ترقی خواه چندین برابر بیشتر شده واین بار گران را با دستان فشرده وبا زوان توانا ومتحد میتوان به سر منزل مقصود رسانید .وحدت این دین تاریخی را به مثابه مردمک چشم خود حفظ کرده وتقویت بخشید به این ترتیب اعتماد واعتبار مردم را بیش از پیش حاصل نمود ونفوذ حزب واحد در میان توده های ملیونی کشور بسط وگسترش خواهد یافت ونگذاشت که سر سپرده گان پاکنهاد حزب واحد دچار سر در گمی وشک وتردید احتمالی شوند .

روزی فرا خواهد رسید که حزب واحد در پیشا پیش وطنپرستان ترقی خواه کشور افتخار بزرگ وتاریخی خویش را با جنب وجوش رفیقانه وداد خواهانه از نسلی به نسلی انتقال داده ومردم افغانستان شاهد آن پیروزی ها خواهند بود .انگاه تاریخ بر حقانیت آن صحه خواهد گذاشت جوشش وحرکات رهبری حزب واحد رهگشای صفوف نیرومند مبارزین راه نجات مردم رنجدیده ومستضعف افغانستان خواهند بود آنگاه تعهدات آرمانی بر آورده خواهد شد .

زنده باد حزب واحد ترقی خواهان ، عدالت پسندان وداد خواهان آزاده کشور عزیز ما افغانستان .       


August 19th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات